Σκασμένοι γυρνάμε όλοι από τη Βέροια όπου για ακόμη μια αγωνιστική, ένα κρίσιμο καθοριστικό παιχνίδι δεν καταφέρνουμε να το κερδίσουμε. Ομάδα και κόσμος έπεσαν στη παγίδα μιας  και σήμερα όλοι ήμασταν απροστάτευτοι. Κανείς να απαιτήσει το 50-50 μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου, κανείς να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις στον κόσμο ώστε να συγκρατήσει την οργή του και να μην κάνει τα πράγματα χειρότερα. Ένα σύνολο παικτών εγκλωβισμένο από το άγχος της αποτυχίας, έρμαιο στις ορέξεις ενός ανεκδιήγητου διαιτητή που βάλθηκε να μας τρελάνει όλους. Αλλεπάλληλα ανάποδα σφυρίγματα από το ξεκίνημα του αγώνα που έσπρωχναν τους αντιπάλους μας προς την περιοχή και έκοβαν τη φόρα των δικών μας. Πηδούσαν με δύναμη να πάρουν την κεφαλιά ο Παπάς έδινε  φάουλ. Έπαιρναν θέση και έρχονταν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο ο παίκτης της Βέροιας και έπεφτε στον παίκτη μας πάνω ανάποδα το σφύριγμα. Κλωτσιές και κλαδέματα που έπρεπε να τιμωρηθούν με κάρτες πέρασαν στα ψιλά σαν μην έγινε τίποτα. Και αν κάποτε με τέτοιες διαιτησίες μας στερούσαν τίτλους, εξόδους στην Ευρώπη και υψηλότερες θέσεις πλέον είναι θέμα επιβίωσης. Ποια είναι η αντίδραση του ΑΡΗ? Η μπούκα δεκαπέντε ατόμων που δεν άντεξαν να συγκρατήσουν την οργή τους? Αυτή είναι η δυναμική μας ως σύλλογος? Αυτοί οι δεκαπέντε είκοσι που μπήκαν μέσα είναι αυτοί που πρέπει να βγουν μπροστά και να φωνάξουν ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ και να απαιτήσουν σεβασμό για τον ΑΡΗ μας?

Σίγουρα οι παίκτες μας δεν έπαιξαν όσο καλά θα θέλαμε αλλά δεν τους άφησαν να παίξουν κιόλας. Αυτές είναι οι δυνατότητες τους και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να κερδίζουν και τους διαιτητές όπως δεν τα κατάφεραν με τον Ατρόμητο, την ΑΕΚ και σήμερα με τη Βέροια. Το είχαμε τονίσει από πριν ότι αυτός ο συνδυασμός ξεσηκωμού του κόσμου με εκκωφαντική σιωπή της διοίκησης είναι επικίνδυνος. Το είχαμε ζήσει και τότε με τον Ηρακλή όπου το είδαμε στη πράξη ότι ο κόσμος από μόνος του δεν φθάνει. Τώρα την ευθύνη όσες φορές και αν την αναλάβει ο Μιχαλήτσος όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν φταίει αυτός όπως δεν φταίνε και οι παίκτες. Μπροστά μας είναι οι υπεύθυνοι, όπως μπροστά μας ήταν εδώ και πολύ καιρό και τριγυρνάνε ανάμεσα μας. Αντί να έχουμε πάρει αυτούς στο κυνήγι τους αφήνουμε να παριστάνουν τους καθοδηγητές του κόσμου του ΑΡΗ και να ψάχνουμε αλλού για φταίχτες. Κερδίζει η ομάδα βγαίνουν μπροστά, χάνει η ομάδα κρύβονται στα γραφεία αλλά από ουσία μηδέν. Μια φταίει το δημόσιο, μια η ΕΠΟ, μια η διαιτησία, μια ο προπονητής μια οι παίκτες. Αυτοί που κάνουν κουμάντο δεν φταίνε ποτέ...

Πλέον δεν ξέρω αν μπορεί να σωθεί η παρτίδα αλλά επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτή την ασυδοσία κάποιων μικρών ανθρώπων που προσπαθούν να γίνουν μεγάλοι καταδικάζοντας τον ΑΡΗ μας. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι ακόμη και μετά την "καταστροφή" υπάρχει επόμενη ημέρα. Το θέμα είναι αν θα αφήσουμε την επόμενη ημέρα της καταστροφής να την διαχειριστούν αυτοί που μας έφεραν ως εδώ ή επιτέλους θα αλλάξουμε σελίδα απαλλαγμένοι από τους εντολοδόχους που προσπαθούν να καλύψουν τους "φίλους" τους? Ο κόσμος που βρέθηκε σήμερα στη Βέροια αλλά και όλοι αυτοί που στηρίζουν την ομάδα σε μια τόσο δύσκολη χρονιά είναι η εγγύηση για το αύριο του ΑΡΗ. Ο "στρατός" υπάρχει και δεν το βάζει κάτω με τίποτα... στρατηγοί όμως υπάρχουν? ή μόνο Εφιάλτες?